Światłoterapia znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce jak i w leczeniu. W naturalny sposób stymuluje regenerację na poziomie komórkowym.

Duński lekarz Niels Ryberg Finsen odkrył nowoczesną terapię światłem przed około 100 laty. W 1903 roku otrzymał on Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny za swoje osiągnięcia w dziedzinie terapii światłem. W początkach fotomedycyny, jako nowoczesną formę leczenia wykorzystywano głównie światło z zakresu podczerwieni i ultrafioletu. Na początku lat 80-tych, zespół naukowców stworzył źródło światła oparte na laserze, ale pracujące w niemal całym spektrum światła widzialnego i po części w podczerwieni.

Światło jest niezbędne do życia człowieka, nie tylko poprawia nam nastrój, lecz jest także zasadniczym elementem każdego ekosystemu biologicznego. Każdy zna wpływ światła: w jasne i słoneczne dni czujemy się lepiej, niż w dni posępne, zasnute chmurami.

W przeciwieństwie do naturalnego światła słonecznego, którego występowanie i intensywność silnie uzależnione jest od pory dnia i roku, nowoczesna terapia świetlna stosowana może być o każdej porze i w każdym miejscu.

Główne obszary zastosowania:

• medycyna ogólna
• medycyna sportowa
• chirurgia
• dermatologia
• reumatologia
• fizjoterapia i rehabilitacja
• psychoterapia

Efekty biologiczne światła wspierają:

• leczenie ran: pourazowych, pooperacyjnych, oparzeń, odleżyn, owrzodzeń podudzi, chronicznych
• łagodzenie bólu: mięśni, stawów, kręgosłupa, bóle reumatyczne, migreny
• choroby skóry: egzema, łuszczyca, alergia, trądzik, grzybica, opryszczka
• depresje, zaburzenia snu, nerwice
• regulację i równowagę systemu immunologicznego
• regulację i równowagę układu neuroimmunologicznego